แนวเรื่อง : Fantasy
จำนวนเล่ม : 7 เล่ม - ยังไม่จบ
เรื่องย่อ : ภายใน MMORPG ที่มีชื่อว่า Cross Reverie นั้นซาคาโมโตะ ทาคุมะ เป็นผู้ทรงพลังแข็งแกร่งเหนือชั้นชนิดที่เพลเยอร์คนอื่นๆ ต่างพากันเรียกว่า 'จอมมาร'ความน่าสนใจ : แนวหลุดไปต่างโลกอีกแล้ว แต่คราวนี้ถ้าหลุดไปต่างโลกเฉยๆมันดูธรรมดาเกินไป เลยเอาเป็น ให้ตัวละครในเกมหลุดไปต่างโลกก็แล้วกัน 555+ อารมณ์เหมือนเราเล่นเกม PC Online แนว MMORPG อยู่ ย่อมต้องมีตัวละครของเราในเกม แล้วทีนี้ไอ้ตัวละครของเราในเกมนี่แหละที่หลุดไปต่างโลก แล้วจิตสำนึกของเราดันไปอยู่กับตัวละครในเกมที่หลุดไปต่างโลกด้วย ประมาณนี้แหละ
แต่แล้ววันหนึ่งเขาก็ถูกอัญเชิญไปสู่โลกต่างมิติโดยอยู่ในร่างที่ใช้ภายในเกม ที่นั่นเขาได้พบกับสาวน้อย 2 คนซึ่งต่างก็ยืนกรานว่า 'ฉันนี่แหละ คือ ผู้อัญเชิญ'
พวกเธอร่ายเวทเปลี่ยนอสูรอัญเชิญให้กลายเป็นทาสใส่ทาคุมะทว่าพลังพิเศษเฉพาะตัว สะท้อนเวท ก็ทำงานขึ้น คนที่กลายเป็นทาสกลับกลายเป็นเหล่าสาวน้อย จึงทำให้ทาคุมะรู้สึกปั่นป่วน
เขาเป็นจอมขมังเวทสุดแกร่งก็จริง แต่ไร้ซึ่งความสามารถในการสื่อสารโดยสิ้นเชิง คำแรกที่พูดออกมาหลังจากกลุ้มใจก็มาจากบทบาทจอมมารที่เขาใช้ภายในเกม 'ฉันสุดยอด งั้นเรอะ แน่นอนอยู่แล้ว นามของข้าคือเดียโบล ผู้เป็นที่เกรงกลัวในฐานะ จอมมารนะ'
เรื่องเล่าขานแห่งการผจญที่ไม่หยุดยั้งด้วยความแข็งแกร่งไร้เทียมทานของจอมมาร (ตามบท) ผู้ซึ่งจะทำให้โลกสะท้านสะเทือนในไม่ช้า เปิดฉากขึ้นแล้ว
และก็แน่นอน ตามสไตล์นิยายแนวนี้ พระเอกที่ตัวละครในเกมของเขาเลเวลตัน ของครบ แถมยังจุติมาหลายรอบจนเท้ามีแสงแล้วมีแสงอีก ขึ้นแท่นเพลเยอร์สุดแกร่งของเซิฟเวอร์ เมื่อตัวละครระดับนี้หลุดมาต่างโลก แถมยังพ่วงด้วยจิตใจของผู้เล่น สิ่งที่เกิดขึ้นย่อมเดาได้
แน่นอน ตามคอนเซ็ปนิยายแนวนี้ ตัวเอกผู้เป็นเทพทรูสุดแกร่ง มีสาวๆรายล้อม ตัวละครที่โผล่มาล้วนเป็นสาวๆ ส่วนไอ้ตัวผู้ทั้งหลาย ถ้าไม่ใช่ตัวประกอบก็เป็นตัวร้าย และหากตัวร้ายเป็นสาวๆ เดาก่อนเลยว่า อนาคตต้องย้ายข้าง 555+ การเดินเรื่องล้วนโคจรรอบตัวเอก ทุกสิ่งทุกอย่างเข้าทางมันไปซะหมด ไร้อุปสรรค (เลเวลเฉลี่ยของผู้คนในโลกนี้อยู่แถวๆ10-20 ถ้าเลเวลสัก50ก็จัดว่าโคตรเก่งแล้ว แต่พระเอกมันเลเวล150 แถมยังเป็น 150 ที่แม้แต่ในหมู่ตัวละครเลเวลตัน ก็ติดท็อปของเซิฟเวอร์)
ขนาดกองทัพบอส(พระเอกมันพูดเองว่ามอนสเตอร์ระดับนี้ ปกติแล้วน่าจะเป็นระดับบอส) ยกพวกมา 100 ตัว พระเอกปล่อยสกิลตูมเดียว หายไปเกือบครึ่ง แล้วแบบนี้ยังจะเหลืออะไรให้เป็นอุปสรรคของมันอีกล่ะ
ดังนั้นการเดินเรื่องคงไม่ต้องพูดถึงมั้ง แนวนี้มันก็รู้ๆกันอยู่ นอกจากในเรื่องย่อข้างบนก็ไม่มีอะไรแล้วล่ะ ขืนลงรายละเอียดมากเกินไป จะกลายเป็นสปอยซะเปล่าๆ
มาที่คาแรคเตอร์ดีกว่า พระเอกของเรา แม้ภายนอกจะเป็นตัวละคร(จากเกม)สุดแกร่ง ไอเทมเทพๆครบครั้น แถมยังหล่อเหลา แต่ภายในเป็นเด็กติดเกมธรรมดา ที่เล่นเกมมาตลอดจนไม่ชินกับการพูดคุยกับคนอื่น ทำให้จำเป็นต้องสวมบทบาทเป็นจอมมารตามความเคยชิน ถึงจะคุยกับคนอื่นได้ (แสดงว่าชอบเล่นเกม RPG เป็นสาย Role Play อินเต็มขั้นเลยสินะ) พอมาโลกนี้ แล้วดันไปแสดงตัวเป็นจอมมารตามที่คุ้นเคย ประกอบกับเลเวลที่สูงลิ่ว คนทั่วไปเลยดูเหมือนจะเข้าใจว่าหมอนี่เป็นจอมมารไปจริงๆซะแล้ว
นางเอก2หน่อ หนึ่งคือสาวเอลฟ์จากตระกูลใหญ่ผู้สูงศักดิ์แม้แต่ในหมู่เอลฟ์ด้วยกัน แถมยังนมโตแบบที่ชอบโผล่มาในเกมผู้ใหญ่ พร้อมคาแรคเตอร์มาตรฐาน นมใหญ่ไร้สมอง เป็นนักธนูเอลฟ์ผู้เก่งกาจ แต่ดันอยากเดินในเส้นทางสายจอมเวท ค่อนข้างบ๊องๆ ขี้เหงา แถมยังขี้กลัว
อีกหนึ่งคือสาวน้อยมนุษย์สัตว์ที่เก่งกาจได้รับการเคารพยกย่องจากผู้คน แน่นอนว่าเผ่านี้ตามเกม เผ่านี้มักจะเป็นสายบู้ แต่เธอก็ดันอยากเดินในเส้นทางของจอมเวทเหมือนกัน หน้าอกราบและเรียบ เคร่งครึม หน้าตาย เสียงโมโนโทน คุณสมบัติคู่ควรกับคาแรคเตอร์คูลเดเระ
แล้วนางเอกทั้ง2ที่เป็นหญิงระดับไฮโซต้องมาเป็นทาสของพระเอก ผู้(ถูกเข้าใจว่า)เป็นจอมมาร นั่นเอง
แค่นี้แหละ หมดแล้ว เป็นนิยายโคลนที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความตลาดจนไม่รู้จะพูดอะไรดีเลย
ความน่าสนใจ : 3/5
