2/11/58

Kenshin no Succeed / ศิษย์สืบทอดดาบเทวะ

สำนักพิมพ์ : Luckpim
แนวเรื่อง : Fantasy
จำนวนเล่ม : 12 เล่มจบ
เรื่องย่อ : โตเกียวโซเดีย เมืองที่ถูกปกครองโดยชนเผ่า โซดี้ ผู้รักและฝึกฝนทักษะดาบมาช้านาน

คุโร เด็กหนุ่มที่เป็นแค่มนุษย์ธรรมดาแต่กลับไปต้องตาปรมาจารย์แห่งดาบ ดาบศักดิ์สิทธิ์ เฮียวกะ ทำให้เขาได้เล่าเรียนหลายๆสิ่ง และเพื่อที่จะได้รับสิทธิพลเมืองของ โซดี้ เขาจะต้องเข้ารับการศึกษาที่ วิทยาลัยแห่งดาบ แต่ทว่าชีวิตประจำวันของเขากลับต้องค่อยๆเปลี่ยนแปลงไปด้วยความสับสนอลหม่านจากการที่ได้เจอกับเพื่อนสมัยเด็กชาวโซดี้ที่มีนามว่า เซฟี และยังต้องรับมือกับเด็กสาวขององค์กรต่อต้านโซดี้นามว่า ซากุราอิ ฮินาโกะ ซึ่งพบกันก่อนจะมาศึกษาที่วิทยาลัย

ในความวุ่นวายนี้เอง คุโรถูกดึงเข้าไปพัวพันกับคดีที่เลือดต้องล้างด้วยเลือดซึ่งเกิดขึ้นในหมู่โซดี้ด้วยกันเองจากฝีมือของผู้วางแผนก่อจลาจล

นี่คือเรื่องราวของเด็กหนุ่มสาวเผ่ามนุษย์และอีกชนเผ่าหนึ่งที่ใช้ชีวิตร่วมกับดาบ นิยายแนวเลิฟคอเมดี้ และซอร์ดแอคชั่นที่ยิ่งใหญ่และเต็มไปด้วยความรักต่อดาบเปิดฉากขึ้นแล้ว

จงตกอยู่ในวังวนของวิชาดาบอันกล้าหาญและงดงามซะ
ความเห็นส่วนตัว : หนึ่งในเรื่องเก่าแนวตลาดในสมัยก่อนครับ เล่ม1ที่ญี่ปุ่นออกประมาณ3-4ปีที่แล้วล่ะมั้ง โครงเรื่องก็เลยค่อนข้างจะเป็นแนวที่เห็นจนชินตา แม้คำบรรยายท้ายเล่ม (เรื่องย่อข้างบน) จะเขียนให้แลดูน่าสนใจก็เถอะนะ แต่รสชาติที่ได้รับจากการอ่านเต็มๆก็ยังไม่พ้นฮาเร็มเซอร์วิสในรั้วโรงเรียนอยู่ดี

 แม้แต่ปม หรือปริศนาที่ผูกเอาไว้ก็ยังเดาได้ค่อนข้างง่าย เพราะเป็นแนวเดียวกับเรื่องตลาดเรื่องอื่นๆ ไม่มีจุดที่อ่านแล้วรู้สึกเซอร์ไพร์สเลยแม้แต่น้อย

(ย่อหน้านี้สปอย) อย่างเล่มแรก ก็ตลาดเดิมๆ เริ่มตั้งแต่พระเอกย้ายเข้ามาเรียน สานสัมพันธ์กับสาวสวยระดับท้อป ถูกเด็กเก่งหมั่นไส้เลยท้าดวล และเข้าสู่ฉากโชว์เทพของพระเอก ปิดท้ายด้วยการประลองในโรงเรียน แต่ถูกตัวร้ายมาป่วน ซึ่งตัวร้ายก็เดาได้ตั้งแต่ต้นว่าต้องเป็นใคร จนรู้สึกจืดๆ แค่มาซัดกันให้พระเอกได้โชว์เทพให้สุด ก็เป็นอันจบเล่ม1

ที่น่าสนใจมีแค่อย่างเดียวคือ นิสัยของพระเอก จะไม่ใช่ไอ้ไก่อ่อนที่ไม่ประสีประสาเรื่องเพศตรงข้าม โดนสาวแก้ผ้าจับกดก็ยังไม่แข็งแต่อย่างใด แต่เป็นไอ้หนุ่มหื่นตามสไตล์ผู้ชายปกติทั่วไป ที่ถ้ามีโอกาสก็จะแอบแต๊ะอั๋งสาวๆบ้างอะไรบ้าง ทำให้เวลาอ่าน ยังพอรู้สึกว่าพระเอกมันเป็น "คน" อยู่บ้าง คาแรคเตอร์ตรงตามสามัญสำนึก แม้จะสุดโต่งไปหน่อย แต่ก็ดีกว่าผู้ชายที่แผงปลาเค็มทิ่มหน้าก็ยังไม่รู้สึกอะไรใช่มั้ยล่ะ 555+

ส่วนเผ่าโซดี้ (Swordie) ที่เป็นเผ่าพันธุ์สมมุติของเรื่องนี้ โดยส่วนตัวคิดว่าคนเขียนล้อมาจากคำว่า Sword นั่นแหละ และเมื่อเป็นเผ่าที่ใช้ชีวิตอยู่กับดาบ ก็เลยหลงรักผู้ใช้ดาบที่แข็งแกร่ง ไอ้พระเอกที่เป็นมนุษย์ แต่ดันเทพดาบเกินหน้าชาวบ้านก็เลยมีคุณสมบัติเพียงพอที่จะตั้งฮาเร็ม เหอๆ

ในส่วนของสนพ.ไทย เท่าที่อ่านดูยังไม่รู้สึกติดขัดอะไรกับการแปล ด้านรูปเล่มก็ไม่มีปัญหา ราคาก็อยู่ในระดับมาตรฐาน เลยคิดว่าเป็นเรื่องที่ถ้าคนชอบสไตล์นี้คงซื้อได้ ไม่ตะขิดตะขวงใจอะไร แต่ถ้าใครเบื่อแนวตลาดๆแบบนี้แล้วก็มองข้ามไปล่ะนะ
ความน่าสนใจ : 3/5