แนวเรื่อง : Action Comedy
จำนวนเล่ม : Unknown
เรื่องย่อ : วันหนึ่งซาคาคิ ยูอิจิก็สามารถมองเห็นคำเหนือศีรษะผู้อื่นได้ นั่นคือเนตรมาร "โซลรีดเดอร์" (ตั้งชื่อโดยพี่สาว) ที่จะเห็นตัวตนที่แท้จริงของคนผู้นั้นความเห็นส่วนตัว : ชื่อเรื่องคือพี่สาวจูนิเบี้ยว เห็นแล้วตอนแรกให้ความรู้สึกว่า แนวพี่สาวเรอะ สุดยอดมาก แล้วก็ซื้อทันที แต่ปรากฎว่าโดนชื่อเรื่องหลอกเต็มๆเลยครับ เพราะตัวละครหลักคือคุณน้องชาย ส่วนพี่สาวนั้นเดินเรื่องไปครึ่งเล่มแล้วก็ยังโผล่มาแค่ 2-3ครั้ง แต่ล่ะครั้งได้คุยอยู่ไม่กี่ประโยค ตอนท้ายๆแม้จะเข้าฉากอยู่ตลอด แต่ก็เป็นเหมือนตัวประกอบ เพราะน้องชายขโมยซีนไปหมด แล้วแบบนี้มันจะใช้ชื่อเรื่องว่าพี่สาวทำไมฟ่ะเนี่ย orz
ทว่าเมื่อมองไปยังผู้คนรอบตัวแล้วกลับพบว่ามีแต่ "คนตาย" "แวมไพร์" "แม่มด" เต็มไปหมด ยิ่งไปกว่านั้น สาวน้อยคนสวยนางหนึ่งที่มีคำว่า "ฆาตกรโหด" เขียนอยู่เหนือหัวยังเข้ามาพัวพันกับชีวิตของยูอิจิอีกต่างหาก
และแล้วไลท์โนเวลของน้องชายผู้ได้รับการฝึกสอนวิชาต่อสู้ที่พี่สาวมโนขึ้นเอาเองเพื่อให้แข็งแกร่งยิ่งกว่าใครก็ค่อยๆเปิดม่านขึ้น
นอกจากนั้นคุณน้องชายที่เป็นคนธรรมดา แต่กลับสามารถหลบมีดบินที่ปาใส่โดยไม่ทันได้ตั้งตัวได้ และต่อให้หันหลังอยู่ก็ยังสามารถหลบหลีกการโจมตีได้ประหนึ่งมีตาหลัง แถมยังกระโดดลงจากตึก 4ชั้นได้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บ นอกจากนั้นยังโดดข้ามตึกเรียนจากชั้น3 ไปยังตึกฝั่งตรงข้ามได้หน้าตาเฉย หลบกระสุนปืนที่ยิงเข้าใส่ในระดับราวๆแค่ 10เมตรได้พริ้วระดับเดียวกับนีโอ(แมทริก) ตีสนิทกับแวมไพร์ได้อย่างแนบเนียน สู้กับยักษ์หรือฆาตกรโหดก็ชนะสบาย แถมยังมีเนตรมารของแท้อีกต่างหากทั้งๆที่เป็นคนธรรมดา เป็นคุณน้องชายที่มีสเปคระดับเดียวกับฮายาเตะ(พ่อบ้านกันดั้ม) แต่คนเขียนก็ยังใช้ชื่อเรื่องว่าพี่สาวจูนิเบี้ยว -_- เอ่อ...เปลี่ยนเป็นชื่อ น้องชายที่แข็งแกร่งที่สุดในปฐพีเลยดีกว่าไหม
เอาตัวประกอบมาตั้งเป็นชื่อเรื่อง แล้ววางบทยำแหลก เอาอะไรต่อมิอะไรมาใส่รวมกันจนแอบคิดนิดนึงว่า คนเขียนนั่นแหละจูนิเบี้ยว -_- ส่วนในเรื่องความสนุกนั้น ถ้าอ่านแบบไม่ต้องสนใจอะไรทั้งสิ้น เหตุผล หรือที่มาที่ไปก็ช่างมัน มันก็พอสนุกไปได้อยู่นะ อ่านฆ่าเวลาได้บ้างอะไรบ้าง แต่ถ้าจุกจิกกับจุดเล็กจุดน้อยจะเห็นข้อผิดพลาดเต็มไปหมด อ่านเรื่องนี้แล้วจะหงุดหงิดเปล่าๆครับ
ความน่าสนใจ : 2/5
