แนวเรื่อง : Fantasy
จำนวนเล่ม : 4 เล่ม - ยังไม่จบ
เรื่องย่อ :“ถ้าใช้เงินได้ก็ใช้สิ !”ความเห็นส่วนตัว : ถ้าดูจากชื่อเรื่องก็คงเดาเนื้อหาได้แล้วสินะครับ ถูกต้องตามที่คิดนั่นแหละ มันคือนิยายแนวเกมออนไลน์...........เฮ้ย เดี๋ยวดิ เดี๋ยวก่อนๆ อย่าเพิ่งรีบปิดหน้านี้ลงไปด้วยความเร็วแสงขนาดนั้น ไหนๆผมก็อุตส่าห์เสียเวลาอ่าน เสียเวลารีวิวแล้ว ช่วยเสียเวลาอ่านกันหน่อยดิ๊
สึวาบุกิ อิจิโร่ ชายหนุ่มรูปงาม ฉลาดล้ำเลิศ และร่ำรวยมาก ทายาทแห่งสึวาบุกิกรุ๊ป ตระกูลมหาเศรษฐีของญี่ปุ่น
วันหนึ่ง อาสึฮะ ลูกพี่ลูกน้องของลูกพี่ลูกน้องมาขอร้องให้เขาช่วยตามหาคน อิจิโร่จึงเข้าสู่โลกของ ‘แนโรว์แฟนตาซีออนไลน์’ เกมโลกเสมือนรุ่นใหม่ล่าสุดซึ่งกำลังเป็นที่นิยม
ชายหนุ่มผู้ทำสิ่งใดแล้วจะต้องเป็นที่หนึ่ง จึงทุ่มเทความสามารถและกำลังทรัพย์แบบไม่อั้น เพื่อกลายเป็นผู้เล่นที่ไร้เทียมทานที่สุดในเกม !!
นิยายแห่งโลกเกมออนไลน์ที่จะทำให้สำนึกในคุณค่าของเงินตราสั่นคลอน เปิดฉากขึ้นแล้ว !?
เอาล่ะนะ มันคือแนวเกมออนไลน์ครับ และเป็นนิยายบนเวบของญี่ปุ่นด้วยมั้ง ถ้านึกภาพไม่ออกก็นึกถึงเวบเด็กxีของไทยเรานั่นแล แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น โครงเรื่องมันไม่ได้เป็นเรื่องตามมาตรฐานเท่าไหร่ครับ ไม่ได้เข้าเกมไปแล้วดัน log out ไม่ได้ ทางบริษัทต้นสังกัดของเกมก็ไม่ได้มีดราม่าอะไร แล้วเกมมันก็ไม่ได้ดูดพลังชีวิต หรืออะไรจากผู้เล่นด้วย มันเป็นเกมออนไลน์ธรรมดาๆเกมนึงครับ
ดังนั้นตัวชูโรงเลยกลายเป็นพระเอกแทน พระเอกเรื่องนี้ก็ตามชื่อเรื่องครับ เป็นเทพทรูตัวจริงเสียงจริง ดังนั้นขอบอกไว้ก่อนเลยว่า สำหรับคนที่เคยเล่นเกมออนไลน์ในยุคทอง ที่ทั้งตัวเกมและสังคมดีมากๆ เคยมีประสบการณ์ในการเข้าปาร์ตี้ล่าของแรร์โต้รุ้ง แล้วพอดรอบมาสักชิ้นก็ดีใจน้ำตาแทบไหล กระโดดตัวลอย ลากเพื่อนๆไปฉลองกันตามร้านอาหารในโลกจริง บลาๆๆ ไม่ควรอ่านเรื่องนี้เลยครับ แม่มขัดใจทุกการกระทำเลย อ่านแล้วน่าเบื่อพอสมควร
แต่ถ้าเป็นเด็กยุคใหม่ ที่เกิดมา จับเกมออนไลน์ครั้งแรกในชีวิตก็เป็นเกมอย่างที่เห็นๆกันอยู่ในทุกวันนี้แล้ว ก็อาจจะไม่รู้สึกอะไรล่ะมั้ง
ส่วนดราม่าที่ใช้เดินเรื่องก็จะเป็นดราม่าของบุคคลแทน ว่าในแต่ล่ะเล่ม พระเอกมันจะเข้าไปเจอผู้คนแบบไหน กำลังดราม่าเรื่องไหนอยู่ บลาๆๆ เท่านั้นแล ไม่มีอะไรมากน้อยไปกว่านั้น
อธิบายลงลึกก็คือ พระเอกมันรวยมาก รวยด้วยฝีมือของตัวเอง เลยมีนโยบายว่า 'การใช้เงินที่ตัวเองทำงานหามาได้ มาหาความสุขมันผิดตรงไหน' แล้วในช่วงที่กำลังว่างๆไม่มีอะไรจะแก้เซ็งก็เกิดลองเล่นเกมออนไลน์นั่นแหละ ซึ่งในเล่มแรก จะมีดราม่าของคิริโตะ แห่ง SAO (จริงๆนะ) ซึ่งเป็นพวกเล่นเกมโดยฝีมือล้วนๆ ไม่ได้เติมเงินเลยสักกะนิดเดียว แถมยังครองตำแหน่ง ผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุดในเกมอยู่
ส่วนพระเอกเป็นผู้เล่นหน้าใหม่ ที่ใช้อำนาจของเงินตรา ทำให้เลเวล90+ ได้ภายในเวลาแค่ 1 อาทิตย์ (สำหรับคนอื่นๆ เล่นเกมราวๆ 1 ปี จะมีเลเวล60นิดๆ) แถมยังซื้อแพ็คเก็ต VIP ที่ทำให้สเตตัสเอย สกิลพ้อยเอย สูงกว่าชาวบ้าน 3-4 เท่าอีกต่างหาก และด้วยการเติมเงินวันล่ะล้านเป็นอย่างต่ำ ทำให้กำลังเข้าใกล้ตำแหน่งที่แข็งแกร่งที่สุดไปเรื่อยๆ
สุดท้าย 2 คนนี้ก็เลยฟัดกัน อันเป็นเมนอีเว้นท์ของเล่มหนึ่งครับ และนี่ก็เลยเป็นเหตุผลส่วนหนึ่งที่ทำให้คนที่เคยเล่นเกมออนไลน์ยุคทองอาจจะเกิดความรู้สึกแปลกๆที่ทำให้เบื่อเรื่องนี้ครับ มัน Pay 2 Win มากนอกจากนั้น จุดที่ทำให้เรื่องราวเสียอรรถรสไป อาจจะเป็นคาแรคเตอร์ของพระเอกก็ได้ล่ะมั้ง เนื่องจากผู้แต่งเปิดตัวพระเอกด้วยการใส่ "ความสมบูรณ์แบบ" ลงไปในตัวละครครับ การบรรยายทุกอย่างจะอวยพระเอกสุดๆ ว่าเป็นเลิศในทุกๆด้าน
แต่ไอ้คนที่เป็นเลิศขนาดนั้น แถมยังหาเงินมาได้ด้วยความสามารถของตัวเอง ดันละลายเงินยิ่งกว่าเทลงแม่น้ำซะงั้น แถมเป็นการละลายที่ไม่ค่อยใช้หัวคิดด้วย ถึงขนาดว่า เข้าเกมมาก็กว้านซื้อไอเทมทั้งหมดในไอเทมมอลมาลองซะงั้น อันไหนใช้ไม่ได้ก็โยนทิ้ง มันเป็นอะไรที่แบบว่า คำอธิบายไอเทมก็มีไม่ใช่เรอะ อ่านดิเฮ้ย คนไร้หัวคิดขนาดนี้ ใช้วิธีไหนถึงหาเงินได้จนรวยล้นฟ้าเนี่ย
แถมก่อนเข้าเกมยังพูดจาสวยหรู "ค้นหาสไตล์การเล่นในแบบของตัวเอง ภายใต้ข้อจำกัดที่โปรแกรมกำหนดไว้อย่างเข้มงวด" แต่พอเข้าเกมไป แม่มเทพทรูจุติซะงั้น นี่คือสไตล์การเล่นของเอ็งเหรอ orz คือมันก็ไม่ผิดอะไรนะ แต่รู้สึกเจ็บใจตัวเองที่ดันตั้งความหวังอะไรไว้กับเอ็งนี่แหละ
นอกจากนั้นอีก การทำให้เรื่องเสียอรรถรสที่สุด ก็คือการคลี่คลายปัญหาที่เกิดขึ้นของพระเอกครับ เนื่องจาก 'ปัญหาทุกอย่างบนโลกใบนี้ แก้ไขได้ด้วยเงิน' คือคอนเซ็ปของเรื่องนี้เลยครับ 555+ ดังนั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ไม่ว่าจะเจอกับบอสตัวไหน หรือเจอดราม่าอะไร พี่แก mammonite เรียบเลยครับ orz เรียกว่าเปิดหน้าต่างไอเทมมอล แล้วก็จิ้มๆ เป็นอันจบ มันทำให้คนอ่านไม่ต้องคาดเดา หรือลุ้น หรือมีอารมณ์ร่วมอะไรเลย เห็นแค่หยิบปกหลังขึ้นมาดู ว่าเล่มนี้เป็นดราม่าเกี่ยวกับอะไร ก็ "มองเห็นฉากจบแล้ว" ประมาณนั้น
สรุปว่า เรื่องราวมันไม่มีอะไรเซอร์ไพร์สคนอ่าน ไคล์แม้กซ์ก็จืดๆ เดาได้หมดอยู่แล้ว เงินเท่านั้นแหละ เลยไม่ค่อยสนุกเลยครับ เหมือนเอาไว้อ่านฆ่าเวลายามไม่มีอะไรจะอ่านมากกว่า ไม่ใช่ตัวเลือกในการหยิบขึ้นมาเป็นเรื่องแรกๆสักเท่าไหร่ครับ
แต่ความน่าสนใจ ขึ้นอยู่กับความแปลกเป็นหลัก ดังนั้นก็เลยอยู่ในระดับนี้ล่ะนะ
ความน่าสนใจ : 3/5
