10/4/60

Goblin Slayer

สำนักพิมพ์ : Animag / A-Plus
แนวเรื่อง : Fantasy Drama
จำนวนเล่ม : 3 เล่ม - ยังไม่จบ
เรื่องย่อ : "ชั้นไม่ช่วยโลก เพียงแค่จะฆ่าก็อบลินเท่านั้น"

ณ กิลด์ที่ชายแดนนั้น ว่ากันว่ามีตัวตนหายากที่มุ่งปราบก็อบลินเพียงอย่างเดียวจนได้เลื่อนขั้นมาถึงระดับเงินซึ่งเป็นระดับที่สูงเป็นอันดับสามได้

นักบวชหญิงซึ่งกลายเป็นนักผจญภัยและตกอยู่ในสถานการณ์วิกฤตกับการเข้าปาร์ตี้ครั้งแรก ผู้ที่เข้ามาช่วยเหลือคือ ผู้ชายซึ่งถูกขนานนามว่าเป็นก็อบลินสเลเยอร์ เขาปราบแต่ก็อบลินโดยไม่เลือกวิธีการและไม่เสียดายแรงงาน ทำให้นักบวชหญิง เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ของกิลด์ และสาวเลี้ยงวัวเพื่อนสมัยเด็กซึ่งเฝ้ารอคอยเขา ต้องถูกเขาทำให้วุ่นวายใจอยู่เสมอ

แล้วสาวน้อยเผ่าเอลฟ์ที่ได้ยินข่าวลือของเขาก็ปรากฎตัวขึ้นเพื่อขอร้อง...

ผลงานจากเว็บไซท์ซึ่งเป็นที่นิยมอย่างล้นหลาม ในที่สุดก็ออกมากลายเป็นรูปเล่ม

ดาร์คแฟนตาซีซึ่งนำเสนอโดยคากิว คุโมะ x คันนะซึกิ โนโบรุ ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว
ความเห็นส่วนตัว : อ่านเรื่องย่อแล้วคงสงสัยสินะ ว่าทำไมเนื้อเรื่องที่แลดูใสๆแบบนี้ มันถึงเป็นดาร์คแฟนตาซี แต่ขอยืนยันว่ามันดาร์คจริงๆครับ เรื่องนี้ตัวละครมันออกผจญภัยจริง สนุกจริง เจ็บจริง ตายจริง และถูกข่มขืนจริง ดังนั้นจึงไม่มีความใสๆแน่นอน ตัวละครใสๆสายโลกสวยแบบที่เห็นกันจนชินตาในเรื่องอื่นๆ ถ้าปรากฎตัวในเรื่องนี้ แสดงว่ามันโดนปักเดทแฟล็กแล้วครับ 555+ ไม่เกิน20หน้า ถ้าเป็นตัวละครชายก็ตาย ตัวละครหญิงก็โดนข่มขืนแน่นวลลล

จุดเด่นของเรื่องที่แตกต่างจากเรื่องอื่น หลักๆจะมี 2 อย่าง อย่างแรกคือ ตัวละครในเรื่องไม่มีตัวไหนมีชื่อเลย ทำให้แทนตัวด้วยฉายา หรือชื่ออาชีพทั้งหมด เช่นพระเอก ถูกเรียกว่าก็อบลินสเลเยอร์ นางเอกเป็นนักบวช ก็เลยเรียกนักบวชหญิง นอกเหนือจากนั้นก็เป็น นักดาบชาย นักดาบหญิง จอมเวทชาย จอมเวทหญิง นักธนูเอลฟ์ หรือตัวละครสายชาวบ้านก็จะเป็น เจ้าหน้าที่ชาย เจ้าหน้าที่หญิง สาวเลี้ยงวัว บลาๆๆ ซึ่งมันก็สบายนะ สำหรับคนที่อ่านหลายเรื่อง หรือจำชื่อตัวละครไม่ค่อยได้เนี่ย 555+

อีกอย่างคือ เรื่องนี้ คนเขียนแทบจะไม่ค่อยเขียนเรื่องในมุมมองของพระเอกสักเท่าไหร่ อย่างบทแรกจะเป็นเรื่องในมุมมองของนักบวชหญิง บทที่2จะเป็นเรื่องในมุมมองของสาวเลี้ยงวัว อะไรแบบนี้ แตกต่างจากเรื่องอื่น ที่มักจะเขียนในมุมมองพระเอก สลับกับบทบรรยาย

การเดินเรื่องจะใช้ความสมจริงแบบที่ไม่มีความโลกสวยให้เห็น อารมณ์แบบ ไม่ว่าจะเป็นศัตรูที่ดูกระจอกกว่าตัวเองขนาดไหน หากประมาทก็ตายสถานเดียว ซึ่งในเล่มแรกจะเน้นการแนะนำตัวละครเป็นหลักอะนะ

แน่นอนว่าในเรื่องจะมีตัวละครโลกสวยที่เต็มไปด้วยความประมาทออกมาเป็นตัวประกอบให้เห็นอยู่บ้าง ว่าสุดท้ายแล้วตัวละครที่แลดูเหมือนจะเป็นตัวเอกในเรื่องแนวแฟนตาซีสายโลกสวย มันจบแบบไหนในเรื่องสายดาร์ค


และในการต่อสู้ที่มุ่งเอาชีวิตกัน ไม่มีใครมาเลือกวิธีกันหรอก ดังนั้นพระเอกมันเลยไม่มีสกิลพระเอกแบบเรื่องอื่น ความสามารถของพระเอกเกิดจากประสบการณ์ที่ผ่านมา กับการฝึกฝนล้วนๆ รวมถึงกลยุทธ์ขี้โกงทั้งหลายด้วย เช่นการวางกับดัก หรือการเก็บทรายจากพื้นมาปาใส่หน้า (คือเรื่องมันสมจริงยันอาวุธอะ อย่างดาบ ถ้าใช้ฟันสิ่งมีชีวิต มันต้องฟันผ่านชั้นไขมัน ผ่านกระดูก ฟันได้ไม่กี่ทีก็ทื่อแล้ว ในเรื่องอื่นที่เห็นพระเอกมันใช้ดาบ แล้วฟันศัตรูได้รัวๆนั่นมันโม้นะ 555+)

นอกจากนั้น เรื่องราวจะถ่ายทอดให้เห็นในมุมของชาวบ้านธรรมดาที่ไม่มีความสามารถในการต่อสู้ด้วย ว่าได้รับความเดือดร้อนแค่ไหน หากนักผจญภัยมีแต่คนเก่งๆที่สนใจจะออกล่าเฉพาะกับมอนสเตอร์ระดับสูง แล้วปล่อยมอนสเตอร์กระจอกๆ (แต่ก็เก่งเกินไปสำหรับชาวบ้าน) เอาไว้

ทางด้านคาแรคเตอร์ก็คงไม่ต้องพูดอะไรมากมั้ง 555+ พระเอกก็พูดไปแล้ว เสริมนิดเดียวแค่ว่า เขาเป็นสายโซโล่ ที่มีนิสัยส่วนตัวคือพูดน้อยมาก แต่เป็นคนจริงใจนะ

ส่วนนางเอก ตอนแรกก็โลกสวยอยู่หรอก แต่หลังจากเกือบตายไปรอบนึง (ถ้าพระเอกไม่โผล่มาก็คงตายไปแล้ว และก่อนตายคงต้องเจอกับฉากที่ต้องมีการเซ็นเซอร์ด้วย) ก็เริ่มเข้าใจโลกมากขึ้น เลยมาอยู่รอบๆพระเอกเพื่อตั้งใจเรียนรู้เรื่องต่างๆอย่างเต็มที่

เรียกว่าเป็นสายแฟนตาซีที่ฉีกแนวออกจากเรื่องเดิมๆได้ค่อนข้างชัดเจนเลยทีเดียว เขียนออกมาได้น่าสนใจ (สำหรับคนที่รับเนืิ้อเรื่องสายดาร์คได้น่ะนะ) จนแอบคิดเหมือนกันว่า "เดี๋ยวนี้นักเขียนสมัครเล่นบนอินเตอร์เน็ต มันมีสกิลในการวางเรื่องราวสูงกว่าพวกมืออาชีพที่มีรางวัลพ่วงท้ายแล้วเหรอ" กันเลยทีเดียว
ความน่าสนใจ : 5/5